Αγωνιστές του 1821 από το Λιβάδι Θεσσαλονίκης

Στην προσπάθεια να γίνουν γνωστοί οι παραμελημένοι Μακεδόνες αγωνιστές του 1821 επανερχόμαστε με μια μεγάλη μορφή του αγώνα, πρόκειται για τον Θεοδόσιο Στέριου από το Λιβάδι Θεσσαλονίκης. Τα χωριά Λιβάδι και Περιστερά έχουν να επιδείξουν μέγιστη συμβολή στην επανάσταση του 1821 στη Χαλκιδική με μεγάλο αριθμό αγωνιστών για τους οποίους υπάρχει αφθονία στοιχείων και είναι απορίας άξιον που δεν ενδιαφέρεται κανείς από τα συγκεκριμένα χωριά για τους ήρωες τους. Παρακάτω παρατίθεται μια αίτηση που υπέβαλλε ο Θεοδόσιος Στέριου το 1841 στην Αταλάντη, όπου εξιστορεί τα κατορθώματά του.

 

Θεοδόσιος Στέριου

Ο υποφαινόμενος από αρχής του αγώνος λαβών τα όπλα εις χείρας μου ακόμη από την κωμόπολη μας Λιβάδι της επαρχίας Αρδαμερίου της Μακεδονίας με όλους τους συμπολίτας μου επικεφαλής των οποίων ως οπλαρχηγός αντιπαρετάχθην εκεί και εις τα πέριξ αυτής κατά του από Θεσσαλονίκης διορισθέντος αρχηγού Ισμαήλ Αγά Κεσίμογλου έχοντος περίπου 5000 εχθρικόν στράτευμα. Επομένως με διαφόρους εν διάφορα μέρη ακροβολισμούς διατηρήσας τα γυναικόπαιδα του μέρους εκείνου έφθασα εν τη χερσόνησο Κασσάνδρα όπου και κατετάχθην υπό την οδηγίαν του γενικού της Μακεδονίας αρχηγού Εμμανουήλ Παπά Σερραίου με τους υπό την διεύθυνσήν μου στρατιώτας και υπηρέτησα εις όλην την διάρκειαν του πολέμου έως της καταστροφής της από το εχθρικόν του σατράπη Λουμπούτ πασά και άλλων 40000 όλον εχθρικόν στράτευμα. Επομένως καταφυγών ως τοιούτος εις Πελοπόννησον με τους υπό την οδηγίαν μου εναπομείναντας στρατιώτας, κατετάχθην εις το σώμα του αρχηγού Παναγιώτη Ζαφειρόπουλου εις τας μάχας Δερβενακίων και Άργους κατά του Δράμαλη και άλλων. Επομένως υπό την οδηγίαν του Νικολάου Σουλιώτου κατά του ίδιου Δράμαλη και άλλων πάλι εις Άργος και εις τα πέριξ. Έπειτα υπό την οδηγίαν του Θεοδωράκη Ζαχαρόπουλου κατά του Ιμπραήμ πασά εις τα μέρη της Καλαμάτας και των πέριξ. Έπειτα υπό την οδηγίαν του Καρατάσιου κατά του Ιμπραήμ εις Σχοινόλακκα. Έπειτα υπό την οδηγίαν του ταγματάρχου Κωνσταντίνου Δουμπιώτου εις διάφορα μέρη της Πελοποννήσου όπου και όπως το εκάλεσεν η χρεία τότε.
Έπειτα υπό την οδηγίαν του Δημητρίου Κριεζή Υδραίουεις την Ύδραν και επομένως εις την πολιορκίαν των Παλαιών Πατρών και αλλαχού.
Έπειτα επανελθών κατά το 1826 εις τας νήσους Σκιάθον και Σκόπελον συσσωματωθείς με το Μακεδονικό σώμα του προειρηθέντος Κωνσταντίνου Δουμπιώτου αντιπαρετάχθημεν εις την Ορμύλιαν με τον Ομέρ Βεργιόνην, εις Τρίκερην με τον Νούρκα μπέη και εις την Αταλάντην με τον Μουστά μπέη. Έπειτα εδιορίσθην εις την Σκόπελον πολιτάρχης δια την ευταξίαν. Ότε μετέβησαν τα στρατεύματα εις Μέγαρα να οργανωθούν και μη ευρεθείς εκεί να οργανωθώ έμεινα ζημιωμένος από του βαθμού κ.τ.λ. Έπειτα το 1830 μετοίκησα εις χωρίον Σκεντέραγα της Λοκρίδος εις το έτος 1836 έδωσα τα αποδεικτικά μου εις το επαρχείον Λοκρίδος και δεν ηξιώθην έκτοτε απάντησιν τινά επί των δικαιωμάτων και θυσιών και αγώνων μου, ήδη δε αποκατασταθείς εις την Νέαν Πέλλην της Λοκρίδος-Συνοικισμού των Μακεδόνων. Δυστυχώς ων εις ηλικίαν περίπου 60, διο και απεκδεχόμενος έυελπις το αίσιον αποτέλεσμα των αναφερομένων δικαιωμάτων μου υποσημειούμαι ευσαβάστως.
Εν Αταλάντη τη 1η Δεκεμβρίου 1841.

Στάμου Δημήτριος: Γεννήθηκε το 1804 στο Λιβάδι. Συμμετείχε στην επανάσταση της Χαλκιδικής και μετά την καταστροφή της Κασσάνδρα ακολούθησε τα Μακεδονικά στρατεύματα στη νότια Ελλάδα. Πολέμησε στο Εγριμπουτζάκ (Ν.Απολλωνία), στη Γαλάτιστα (Αγ.Αναστασία), στο Άγιο Όρος, στην Κασσάνδρα, στα Βρυσάκια, στο Τρίκερι, στη Σκιάθο, στον Σχοινόλακκα, στην Αταλάντη και αλλού. Το 1824 συμμετείχε με το σώμα του Κ. Δουμπιώτη στη διαφύλαξη της Ύδρας. Το 1828 κατατάχτηκε ως στρατιώτης στην Η εκατονταρχία της Ζ χιλιαρχίας υπό τον Αγγ. Στέριου. Στη συνέχεια για ένα διάστημα χάνονται τα ίχνη του. Το 1839 υπέβαλε αίτηση για την απονομή σιδερένιου αριστείου. Μετά την αποστράτευσή του εγκαταστάθηκε στην Αταλάντη.

Αριστείο Όθωνα προς τον Αγγελή Στέριου

 

Στέριου ή Μουστάκας Αγγελής : Γεννήθηκε γύρω στο 1794 στο Λιβάδι. Πολέμησε στη Χαλκιδική και στη νότια Ελλάδα. Μετά την καταστροφή της Κασσάνδρας κατέφυγε στη Σκόπελο. Τον Μάιο του 1828 κατατάχτηκε στο νεοσύστατο τακτικό στρατό ως πεντηκόνταρχος του σώματος των Ολυμπίων. Στις 11/10/1828 προβιβάσθηκε σε εκατόνταρχο της Η εκατονταρχίας της Ζ χιλιαρχίας. Το 1829 τέθηκε επικεφαλής εκατόνταρχος στη Γ εκατονταρχία της Β πεντακοσιαρχίας του Αποστολάρα. Το 1830 τοποθετήθηκε λοχαγός του Β λόχου του 16ου τάγματος και το 1832 προβιβάστηκε σε ταγματάρχη. Στις αρχές της δεκαετίας του 1830 μετοίκησε στη Νέα Πέλλα Φθιώτιδος. Το 1836 κατατάχτηκε ως ανθυπολοχαγός στην Ι τετραρχία Λαμίας, το ίδιο έτος εμφανίζεται δικαιούχος αργυρού αριστείου. Τελικά τον Μάρτιο του 1836 έλαβε το αργυρό αριστείο. Σε έγγραφα του 1839 υπογράφει ως λοχαγός της φάλαγγος. Κατετάγη στην 5^η τάξη των αξιωματικών