Ο δάσκαλος της ελληνικής σχολής Θεσσαλονίκης από τη Γαλάτιστα Αστέριος Φιλίππου 1778-1845

Ο Αστέριος Φιλίππου ή Φιλιππίδης σχεδόν άγνωστος στην πατρίδα του, υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους δασκάλους του Έθνους στη Μακεδονία των αρχών του 19ου αιώνα. Γεννήθηκε στη Γαλάτιστα το 1778. Μετά την επανάσταση του 1821 και την καταστροφή της Χαλκιδικής  ακολούθησε το κύμα των Μακεδόνων προσφύγων με αρχικό τόπο καταφυγής τη Σκόπελο. Εκεί εργάστηκε στο 3θέσιο σχολείο του νησιού κυρίως κατά τη δεκαετία του 1820-1830 αφήνοντας τη φήμη ενός ενάρετου και προκομμένου δασκάλου. Επανίδρυσε το σχολείο του νησιού  και το 1825 του υπουργείο της Θρησκείας διόρισε τον Αστέριο επίσημα ως δάσκαλο στο σχολείο του νησιού. Τον χαρακτηρίζουν ως άνδρα «καλής ηθικής, ενάρετο, πολυμαθή και πεπαιδευμένο».  Το 1831 εγκατέλειψε τη Σκόπελο και μετέβη στη Θεσσαλονίκη όπου για πολλά χρόνια έως και το 1845 διετέλεσε κύριος δάσκαλος και σχολάρχης της εκεί ελληνικής σχολής Θεσσαλονίκης, αποσπώντας τον σεβασμό και την αγάπη της ελληνικής κοινότητας της Θεσσαλονίκης. Από το 1836 έως και το 1845 εργάστηκε ως δάσκαλος στην Ελληνική σχολή και ο γιός του Φίλιππος. Τον Απρίλιο του 1845 ο γνωστός λόγιος Κωνσταντίνος Οικονόμος ο εξ Οικονόμων (1780-1857) έγραφε προς τον μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Ιερώνυμο (1841-1853) για τον Αστέριο Φιλίππου τα εξής «…ήλγησα μέσα εις την καρδίαν μαθών την ασθένειαν του σοφού και εναρέτου διδασκάλου κ. Αστερίου του Φιλιππίδου, ω τίνα των παρόντων παραβάλομεν;…δυσκόλως (νομίζω) ευρεθήσεται άξιος αυτού διάδοχος ή και οποσούν παραπλήσιος εργάτης της ελληνικής και ορθοδόξου παιδείας».